Yeni gelin hikayesi

bigün eve dönerken yol kenarında bulmuş olduğu yaralı bir gelinciği acıyarak kucağına aldı ve eve götürdü. Bilirsiniz gelincik evcil bir hayvan değildir. Fakat gördüğü sevgi, şefkat ile gelincik, zamanla uysallaştı. Eve ve kadına o denli çok alışmıştı ki, hanımın yanından bir an bile ayrılmaz olmuştu.Birkaç ay sonrasında hanım doğum yaptı.Eve sevinç ve mutluluk getiren bu ufak yavrucağı gelincik de çok sevmiş, artık ailesi olarak gördüğü bu anne ile yavrucağa sanki daha bir gönülden bağlanmıştı.


Hanım tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorunda bulunduğunu biliyordu. Tüm ağır yüküne karşın günler geçti.Kadıncağız yine bigün yavrusunu gelincikle evde yalnız bırakarak, çalışmak üzere bağa gitti.Her şey akşama doğru eve döndüğünde oldu. Yorucu bigünün ardından evine dönen kadın, gelinciği ağzı kanlı bir halde yerde yatarken bulunca beyninden vurulmuşa döndü. Korktuğu başına mı gelmişti. Hep bu gelinciğin bir gün yavrusuna bir zarar verebileceğinin huzursuzluğunu taşımış, fakat gelinciğin uysal haline bakıp ihtimal vermemişti. Fakat şimdi gördüğü tablo onu adeta çıldırtmıştı.



Yerde yatan gelinciğe saldırıp, çığlıklar atıp, tekmeleyerek, basıp ezerek hayvanı hemen oracıkta öldürdü.Bir taraftan da ağlıyordu. Öylesine kendisinden geçmişti ki, kendi haykırışlarından bebeğin odasından gelen sesi zar zor hissetti. Duyduğu bir ağlama sesiydi. Bebeği ağlıyordu sanki. Dikkat kesildi, evet bu bebeğinin ağlamasıydı. Koştu, heyecanla odaya girdi.Odada beşiğe baktı. Beşiğin içinde kendisini görünce susup gülücükler dağıtan bebeği sağ ve sapasağlamdı.Hemen yavrusunu aldı, bağrına bastı. Rabbine şükürler etti. Heyecanı, telâşı yatıştı. Gözlerinin yaşını sildi. Bebeğini öpüp kokladı.Nice süre sonrasında beşiğin derhal yanında duran parçalanmış yılanı farkedebildi.